دانشیار بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده مهندسی انرژی و فناوری های نوین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (3443 مشاهده)
با توجه به رشد سریع جمعیت جهان، گیاهان سنتی به تنهایی نمی‌توانند تغذیه جمعیت رو به رشد را تامین نمایند. به همین منظور، کمیته علمی جهانی استفاده توام گیاهان سنتی و گیاهان حاصل از بیوتکنولوژی (تراریخته و غیرتراریخته) با هدف دسترسی به افزایش پایدار تولید، توافق کرده‌اند. اگرچه پس از گذشت 20 سال از تولید گیاهان تراریخته، هیچ گزارشی از احتمال خطر آن بر سلامتی موجودات زنده و محیط زیست وجود ندارد، اما بررسی‌های ارزیابی ایمنی این گیاهان در سطح وسیعی انجام می‌شود. با توجه به اینکه روش‌های تحلیل و بررسی سنتی، تنها می‌تواند اثرهای هدف را شناسایی کند، فناوری اومیکس به منظور شناسایی اثرهای غیر هدف به کار برده می‌شود. در اومیکس تفاوت‌های گیاهان تراریخته و غیرتراریخته در سطوح مختلف زیستی (ترانسکریپتوم، پروتئوم و متابولوم) شناسایی می‌شود. این مطالعه به جنبه‌های کاربردی اومیکس در بررسی گیاهان تراریخته و مطالعات انجام شده آن بر این گیاهان می‌پردازد.
