|
اصول و نکات طراحی آغازگر جهت واکنش زنجیره ای پلیمراز
|
سید محمد غیبی حیات*   ، کاظم عباس زاده گودرزی ، حکمت الله مرادی موگرمون |
| باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، اندیمشک، ایران |
|
|
چکیده: (۴۳۶۵ مشاهده) |
| در مهندسی ژنتیک، آغازگر به یک قطعه ی الیگونوکلئوتیدی (26-18جفت باز) اطلاق میشود که توانایی اتصال به دی.ان.ا هدف را داشته و نقشی حیاتی در اختصاصیت واکنش PCR ایفا می کند. یکی از مهمترین معیارهایی که بر موفقیت فرآیند PCR تاثیرگذار است، طراحی یک آغازگر مناسب است. اگر تمامی شرایط برای یک PCR خوب فراهم باشد، ولی فقط از یک آغازگر نامناسب استفاده شود، در انتهای کار، محصول بسیار اندک با ناخالصی های فراوان تولید میشود، یا ممکن است هیچ محصولی تولید نشود. این پدیده میتواند به علت اتصالات غیر اختصاصی آغازگر به الگو و یا تشکیل دایمر آغازگر اتفاق بیفتد. برای طراحی یک آغازگر کارا برای فرآیند PCR، باید پارامترهای متنوعی را همچون طول آغازگر، دمای ذوب (Thermal Melting)، میزان GC، انتهای ˊ3 آغازگر، انتهایˊ5 آغازگر، تشکیل آغازگردایمر، تشکیل حلقه و ساختارهای سنجاق سری را مورد توجه و بررسی قرار داد. در این مقاله سعی شده اصول و نکات طراحی یک آغازگر مناسب شرح داده شود و تمامی پارامترها مورد بحث قرار گیرد. |
|
| واژه‌های کلیدی: طراحی آغازگر، PCR، دایمرآغازگر، ساختار سنجاق سری |
|
|
متن کامل [PDF 504 kb]
(۸۴۸۴ دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1394/4/11 | پذیرش: 1397/11/30 | انتشار: 1397/11/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
