دانشآموخته کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
چکیده: (4605 مشاهده)
اخیرا دیابت وابسته به انسولین سومین عامل بزرگ مرگ و میر در کشورهای صنعتی بعد از بیماریهای قلبی عروقی و سرطان شده است. تزریق انسولین و یا پروتئینهای شبه انسولین از قبیل IGF-1، مهمترین روش درمان این بیماری محسوب میشود. با توجه به روند افزایشی این بیماری، روشهای متداول جوابگوی نیاز روز افزون به این نوع پروتئینها نخواهد بود. بنابراین، توسعه تکنیکهای جدید برای تولید این پروتئینها در سطوح بالاتر و باکیفیت بیشتر، از اهمیت بالایی برخوردار است. در حال حاضر، این پروتئینها بیشتر در سیستمهای باکتریایی و مخمر تولید میشوند، ولی به دلیل مشکلاتی که این سیستمها دارند و همینطور برای ایمنی بیشتر و تولید با ظرفیت بالا، استفاده از سیستمهای گیاهی توصیه میشود. مزایای تولید پروتئینهای نوترکیب در گیاهان از قبیل فرآوری و انجام تغییرات پس از ترجمه مناسب، فقدان اندوتوکسینهای موجود در باکتری، میباشد. استفاده از گیاهان تراریخته به عنوان سیستمهای بیان مناسب برای تولید پروتئین نوترکیب در مقیاس وسیع و سطوح تجاری، میتواند هزینه تولید آنرا تا حدود زیادی کاهش دهد. تولید پروتئینهای دارویی در گیاهان، پیشرفتهای قابلتوجهی را در صنعت آزمایشگاهی و دارویی داشته است. انواع پروتئینهای باارزش از جمله پروتئینهای سرم انسان، تنظیم کنندههای رشد، آنتیبادی، واکسن، آنزیمهای صنعتی، در گیاهان به طور موثری بیان شده است.
Solutions for increasing and producing recombinant insulin (IGF-1) in plants through genetic engineering. Journal of Biosafety 2018; 11 (1) :33-45 URL: http://journalofbiosafety.ir/article-1-222-fa.html
غلامی علی اکبر. تولید پروتئین نوترکیب انسولین (IGF-1) در گیاهان و راهکارهای افزایش آنها از طریق مهندسی ژنتیک. فصلنامه علمي ايمني زيستي. 1397; 11 (1) :33-45