دانش آموخته کارشناسی ارشد، رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
چکیده: (3691 مشاهده)
رشد علفهای هرز یکی از مشکلات مهم کشاورزی در جهان است که اثر سوء در بازده و کیفیت بسیاری از گیاهان زراعی مهم اقتصادی دارد. روشهای کنترل مکانیکی، زراعی، فیزیکی، بیولوژیکی، شیمیایی (علفکشها) و ژنتیکی برای مبارزه با علفهای هرز بهکار میرود. علفکشها یکی از موثرترین ابزارهای کشاورزان در مبارزه با علفهای هرز است. استفاده از این مواد شیمیایی کشاورزی بهطور قابلتوجهی در سالهای اخیر به ویژه در کشورهایی که دارای سیستم کشاورزی پیشرفته هستند، افزایش یافته است. ورود یا تکامل جمعیتهای علفی مقاوم به علف کش، یک مساله جدی برای علفکشهای اختصاصی است که کاربرد علفکشهای عمومی را تشویق مینماید. اما مشکل اصلی علفکشهای عمومی، عدم امکان استفاده از آنها در طول کشت محصول در مزرعه میباشد. با توجه به این معضل و همچنین به دلیل اثرات سوء علفهای هرز در بازده و کیفیت محصولات زراعی، انجام پروژههایی با هدف توسعه گیاهان تراریخته مقاوم به علفکش ضروری به نظر میرسد. این امر باعث کاهش مصرف سموم در کشاورزی و کاهش هزینه تولید از طریق مصرف کمتر سم و عدم استخدام کارگر و وجینکار میشود. تولید گیاهان تراریخت مقاوم به علفکش عمومی، یکی از اولویتهای کشاورزی و زیستفناوری دنیا و همچنین ایران است تا با کاربرد آنها مصرف سموم کشاورزی و هزینههای تولید کاهش یابد.