دانشجوی دکتری پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران، ایران
چکیده: (3505 مشاهده)
دی.ان.ا واکسن‌ها ممکن است از برخی واکسن‌های ویروسی زنده ایمن‌تر باشند. عمدتا پاسخ ایمنی به واکسن به‌طور مستقیم با سطح بیان آنتی‌ژن ارتباط دارد، که بر پایه‌ی تراریختی گذرای سلول‌ها در شرایط آزمایشگاهی، اندازه‌گیری می‌شود. تلقیح دی.ان.ا واکسن‌ها به درون ماهیچه یا پوست با یک سرنگ یا وسیله‌ای مثل تفنگ‌ژنی به جذب دی.ان.ا توسط سلول‌ها منجر می‌شود که به دنبال آن نسخه‌برداری و ترجمه‌ی ژن پاتوژن و یک پاسخ ایمنی متشکل از آنتی‌بادی‌ها (Ab)، سلول‌های T کمکی (Th) و لنفوسیت‌های T سیتوتوکسیک (CTL) را به دنبال دارد. بنابراین دی.ان.ا واکسن‌ها برای ایمن‌سازی در برابر انواع بیماری‌ها شاملبیماریهای ویروسی، باکتریایی، انگلی، آلرژیک، خودایمن و سرطان‌ها به‌کار می‌روند. در بعضی بررسی‌ها، دی.ان.ا واکسن، چندین آنتی‌ژن را بیان می‌کند. حتی باوجود این، سیستم ایمنی القاء می‌شود. واکسن‌های ترکیبی حفاظت بر علیه یک پاتوژن منفرد را افزایش می‌دهند، یا همزمان حفاظت در برابر یک دسته از عوامل عفونی را القا می‌کنند. هدف از دی.ان.ا واکسیناسیون پیشرفت و تکامل راهکارهای ایمنی موثر در برابر عوامل عفونی موثر و تومورهای ایجاد شده‌ی قبلی است.
