بخش بیوتکنولوژی میکروبی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (AREEO)، کرج، ایران
چکیده: (756 مشاهده)
این مقاله به بررسی جامع نگهدارندههای طبیعی و مواد ضد میکروبی میپردازد که بهعنوان جایگزینی مناسب و ایمن برای نگهدارندههای شیمیایی در صنایع مختلف از جمله صنایع غذایی، دارویی،آرایشی بهداشتی پیشنهاد شدهاند. افزایش نگرانیها در مورد اثرات منفی نگهدارندههای شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست، توجه محققان را به سمت استفاده از مواد طبیعی مانند عصارههای گیاهی، اسیدهای آلی، پلیفنولها، پروبیوتیکها، پروپولیس (بره موم) و آنزیمهای ضد میکروبی معطوف کرده است. این مواد علاوهبر اینکه خواص نگهدارندگی دارند، دارای ویژگیهای آنتیاکسیدانی و ضد میکروبی نیز هستند که به حفظ کیفیت، ایمنی و افزایش ماندگاری محصولات کمک میکنند. مطالعه انجامشده نشان میدهد که این نگهدارندههای طبیعی، نه تنها میتوانند در مقابله با رشد میکروبها و فساد مواد غذایی مؤثر باشند، بلکه میتوانند ارزش تغذیهای محصولات را نیز حفظ کنند. در عین حال، چالشهایی همچون پایداری این مواد در شرایط مختلف، تأثیر متقابل با سایر ترکیبات موجود در فرمولاسیون محصولات، و هزینههای تولید بالا از جمله موانعی هستند که باید در آینده مورد بررسی قرار گرفته و بر طرف شوند. این مقاله بر اهمیت انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه برای بهبود عملکرد این ترکیبات و تسهیل پذیرش آنها در صنایع تأکید میکند. نگهدارندههای طبیعی با توجه به خواص چندمنظوره خود، پتانسیل بالایی در جایگزینی نگهدارندههای شیمیایی دارند، اما موفقیت نهایی آنها به توسعه بیشتر در زمینههای فرمولاسیون، کارایی صنعتی و هزینههای اقتصادی بستگی دارد. این پژوهش بهطور کلی نشان میدهد که نگهدارندههای طبیعی میتوانند نقشی کلیدی در ارتقای سلامت عمومی و پایداری محصولات ایفا کنند و به سوی استفاده گستردهتر در صنایع گوناگون هدایت شوند.
Abdollahi M, Kasabkarihir Z, Pourmzaheri H, Tizjang E, Sadeghi A. Review of Natural Preservatives and Antimicrobials: A Novel Approach to Increasing Food Safety and Shelf Life. Journal of Biosafety 2024; 16 (4) :95-116 URL: http://journalofbiosafety.ir/article-1-555-fa.html
عبدالهی مریم، کسب کاری هیر زهرا، پورمظاهری هلن، تیزجنگ المیرا، صادقی اکرم. بررسی نگهدارندهها و مواد ضد میکروبی طبیعی: رویکردی نوین برای افزایش ایمنی و ماندگاری مواد غذایی. فصلنامه علمي ايمني زيستي. 1402; 16 (4) :95-116