بیماری فوزاریوم سنبله گندم یکی از ‌مهم‌ترین ‌بیماری‌های قارچی گندم در سراسر جهان است. اگرچه اغلب گونه‌ی Fusarium graminearum به عنوان عامل اصلی این بیماری شناخته می‌شود، اما گونه‌های مختلف فوزاریوم نظیر Fusarium culmorum وFusarium avenaceum در این بیماری دخیل هستند. گونه‌های عامل این بیماری مایکوتوکسین‌هایی مانند دئوکسی نیوالنول (DON) و زئارالنون (ZEA) تولید می‌کنند که باعث کاهش کیفیت و عملکرد محصول و همچنین خطرات سلامتی برای انسان و حیوان می‌شوند. این بیماری سالانه میلیارد‌ها دلار خسارت به تولید گندم دنیا وارد می‌کند. استفاده از روش‌های مختلف برای محدود کردن توسعه‌ی بیماری  فوزاریوم سنبله گندم و آلودگی دانه به مایکوتوکسین‌ها عنصری مهم در کشاورزی پایدار و تولید غذای ایمن است. این مقاله به بررسی گونه‌های فوزاریوم دخیل در بیماری فوزاریوم سنبله گندم و روش‌های مختلف مدیریت این بیماری و مایکوتوکسین‌های تولید شده می‌پردازد. استراتژی‌های اعمال شده شامل اقدامات زراعی، اصلاح نژاد، روش‌های شیمیایی، کنترل بیولوژیک که قبل از برداشت اعمال می‌شوند و استراتژی‌های پس از برداشت شامل روش‌های فیزیکی، بیولوژیک، شیمیایی و سنجش از دور برای پایش و فنوتیپینگ بیماری فوزاریوم سنبله که قبل و بعد از برداشت مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌باشند و بر اهمیت هر یک از این روش‌ها بر افزایش اثر بخشی مدیریت این بیماری تأکید می‌شود.