یک پروتئین، تنها به بهترین شکل در سلول اصلی خود، تحت شرایط فیزیولوژیکی خاص که در آن چندین سیستم مولکولی برای تولید کارآمد و کنترل کیفیت در مراحل مختلف از جمله سنتز، تاخوردگی و تغییرات پس از ترجمه با هم کار میکنند، بیان خواهد شد. ولی در حال حاضر،تولید پروتئین در کمیت و کیفیت مناسب برای اهداف درمانی یک نیاز ضروری میباشد. بنابراین سیستمهای بیانی مختلف، برای تولید پروتئین نوترکیب توسعه یافتند. سیستم باکتریایی، مخمر، باکلوویروس-سلول حشرات، سلولهای پستاندارن و اخیرا نیز سیستمهای فاقد سلول. در این مطالعه تمامی این سیستمها از نظر قابلیت تولید پروتئین نوترکیبی با عملکردی مشابه شکل طبیعی خود، بررسی شدهاند. همچنین مزایا و معایب هر کدام از این سیستمها نیز ارائه شده است. زمانی که تاخوردگی و میزان تغییرات پس از ترجمه پروتئین نوترکیب بسیار مهم باشند، بیان در سیستمهای یوکاریوتی، به ویژه استفاده از سلولهای پستانداران، نه تنها ارگانهای لازم برای تاخوردگی مناسب و تغییرات پس از ترجمه را فراهم میکند، بلکه بیان پروتئینهای بزرگ و پیچیده را نیز ممکن میسازد. با این حال یک سیستم بیانی باید بتواند تولید بالا، بیشترین فعالیت بیولوژیکی، آسانی خالص سازی و کمترین زمان تولید برای پروتئین نوترکیب را با هم ترکیب کند.
Hosseini vardanjani S M, Tahmoorespur M. Evaluation of Different Expression Systems for the Production of Pharmaceutical Recombinant Proteins with Emphasis on Mammalian Cells. Journal of Biosafety 2016; 9 (1) :51-65 URL: http://journalofbiosafety.ir/article-1-84-fa.html
حسینی وردنجانی سید مهدی، طهمورث پور مجتبی. بررسی سیستمهای بیانی مختلف برای تولید پروتئینهای نوترکیب دارویی با تاکید بر سلولهای پستانداران. فصلنامه علمي ايمني زيستي. 1395; 9 (1) :51-65