بیش از چهل کشور در سراسر جهان در حال حاضر استراتژیهای سیاسی صریحی را برای گسترش و ارتقای اقتصاد زیستی خود دنبال میکنند.از قرن 21، کشورهای توسعهیافته توجه فزآیندهای به استراتژیهای اقتصاد زیستی داشتهاند. به طور خاص، از زمان گسترش همهگیری کرونا، زیست فناوری جهانی رو به گسترش بوده و تأثیر رویدادهای بهداشت عمومی و ایمنی زیستی بهطور قابل توجهی افزایش یافته است. بنابراین استراتژیهای اقتصاد زیستی توجه بیسابقهای را به خود جلب کرده است. در این مقاله بهطور خلاصه به چهار مسیر تحولات اقتصاد زیستی اشاره شده است. وسعت تحولات اقتصاد زیستی که در راستای این مسیرها منجر به افزایش پایداری میشود به ساختار مکانیسمهای حکمرانی مؤثر بستگی دارد. بنابراین در این زمینه، چیدمان و مطالعه استراتژیهای بینالمللی اقتصاد زیستی ضروری است. این مقاله به بررسی استراتژیهای اقتصاد زیستی ملی و بینالمللی منتخب و همچنین ویژگیهای آنها میپردازد.