|
غنی سازی برنج به روش مهندسی ژنتیک برای مقابله با فقر آهن و روی
|
حبیب اله عباسی*   |
| دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول |
|
|
چکیده: (3120 مشاهده) |
کم‌خونی ناشی از کمبود آهن و کمبود روی جزو شناخته‌شده‌ترین شکل‌های سوءتغذیه ریزمغذی‌ها هستند به طوری که حدود دو میلیارد نفر از جمعیت جهان به نوعی از آن رنج می‌برند. رژیم‌های غذایی بر پایه غلات که قوت غالب بسیاری از مردم را در سراسر جهان تشکیل می دهد، منابع ضعیفی از آهن و روی هستند. برنج برای بیش از نیمی از جمعیت جهان به عنوان یک غذای اصلی به حساب می‌آید. روش‌های مختلفی برای غنی‌سازی مواد غذایی پیشنهاد شده‌اند، اما خیلی از آن‌ها به دلایل بیولوژیکی و اقتصادی-اجتماعی کارایی لازم را ندارند. روش های مرسومی که برای افزایش دسترسی چنین ریزمغذی‌هایی استفاده می‌شود بیشتر شامل مکمل‌دهی به برخی از غذاها و غنی‌سازی آنهاست. از روش های جدیدی که توجه زیادی را به سمت خود جلب کرده است غنی‌سازی زیستی دانه‌های غلات، مانند برنج، به عنوان یک راهبرد امیدوارکننده است. به علت تنوع ژنتیکی پایین ریزمغذی‌ها در ژرم‌پلاسم برنج، روش اصلاح نباتات سنتی به‌تنهایی روش چندان موثری برای غنی‌سازی زیستی برنج نیست. تکنولوژی ژن، چشم‌اندازهایی برای بهبود مؤثر محتوای روی و آهن در دانه‌های برنج ارائه می‌دهد. در این مقاله راهبردهای استفاده شده برای بهبود محتوای آهن و روی در برنج و ژن‌های کنترل‌کننده هموستازهای آن‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرند. |
|
| واژه‌های کلیدی: غنی‌سازی زیستی، برنج، آهن، روی، مهندسی ژنتیک. |
|
|
متن کامل [PDF 1098 kb]
(756 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/7/12 | پذیرش: 1398/7/21 | انتشار: 1399/2/22
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
