دانش آموخته کارشناسی ارشد، رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
چکیده: (4520 مشاهده)
در سالهای اخیر، تولید غلات به دلیل تشدید تنشهای زنده و غیرزندهی متعدد کاهشیافته است. ازاینرو اصلاح ارقام غلات سازگار به تنشها، یک ضرورت در اصلاح آنها میباشد. از چند دهه قبل، کشت درونشیشهای برای ریز ازدیادی، گزینش درونشیشهای در برنامههای اصلاحی، ایجاد مقاومت به تنشها با بهرهگیری از تنوع سوماکلونی ناشی از شرایط درون شیشه ای و همچنین در مهندسی ژنتیک به منظور انتقال ژن از منابع بیگانه به گیاهان زراعی استفاده میشود. چندین فاکتور موثر درکشت بافت سلول در شرایط آزمایشگاه وجود دارد. یک سری از این فاکتورها داخلی و یک سری، خارجی هستند. پاسخ به کشت بافت در غلات تحت تاثیر عوامل متعددی از قبیل ژنوتیپ، منبع ریزنمونه، منشا جغرافیایی، رقم، وضعیت فیزیولوژیکی گیاه دهنده ریزنمونه، محیط کشت و تعامل بین آنها میباشد. امروزه از جنینهای بالغ به همراه آندوسپرم، بدون حمایت آندوسپرم و تکههای نازک از آن به عنوان ریزنمونه در کشت بافت گندم استفاده میشود. انتقال ژن ابزار قدرتمندی است که در بهبود محصول و مطالعات بیولوژی مولکولی غلات استفاده میشود. در اکثر روشهای تراریختی، استفاده از کشت بافت برای باززایی گیاهان تراریخته امری ضروری است. مناسبترین ریزنمونه برای تراریزش آنهایی هستند که قبل و بعد از تراریزش، به کوتاهترین دوره کشت بافت نیاز داشته باشند.