استادیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (500 مشاهده)
صنعتی شدن کشورهای در حال توسعه جهان و رشد جمعیت، منجر به تخریب محیط زیست در مقیاس گسترده شده است. به دلایل فوق، مدیریت مواد شیمیایی، آلایندهها، پسماندهای جامد، ترکیبات مقاوم در برابر تجزیه و فلزات سنگین، به دلایل اصلی نگرانی زیست محیطی تبدیل شده است. زیست‌پالایی به‌عنوان روشی مقرون به صرفه و سازگار با محیطزیست معرفی شده است. در این روش با بکارگیری فرآیندهای زیستی به‌ویژه در آب و خاک آلوده، ترکیبات سمی و مقاوم به ترکیبات غیرسمی تبدیل می‌شوند. در این فناوری میکروب‌های مفید با استفاده از واکنش‌های فیزیکی و شیمیایی مناسب که بخشی از فرآیند متابولسیم آنهاست منجر به تخریب و حذف آلایندهها از محیط زیست می‌شوند. در این میان، قارچها به دلیل مرفولوژی خاص و توانایی تولید متابولیت‌های ثانویه نقش مهمی به‌عنوان تجزیه‌کننده (زیست‌پالایی قارچی) در محیط زیست دارند، بنابراین آنها گزینه بسیار مناسبی برای پاکسازی محیط زیست به شمار میروند. در این فناوری قارچها از طریق فیزیکی و شیمیایی با آلایندهها برهمکنش ایجاد می‌کنند و در نهایت منجر به ایجاد تغییرات ساختاری یا فروپاشی آلایندهها می‌شوند. نظر به اهمیت این موضوع، در این مقاله تلاش شده است تا از جنبه‌های گوناگون به این فناوری دوست‌دار طبیعت پرداخته شود.
