گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (755 مشاهده)
گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.)گیاهی چندساله و خودگشن از خانواده بادنجانیان است. به دلیل مصرف فراوان و اهمیت آن به‌عنوان یک گیاه مدل، نیاز به تولید این گیاه رو به افزایش است. از اینرو، رویکردهای مهندسی ژنتیک و ویرایش ژنومی میتواند در جهت تولید بیشتر و کارآمد گوجه‌فرنگی توام با حفظ ویژگی‌های مطلوب آن کارآمد باشد. داشتن دستورالعمل بهینه انتقال ژن و باززایی در گیاهان جهت انجام موفقیت‌آمیز ویرایش ژنومی اجتناب‌ناپذیر است. در این پژوهش، اثر تنظیم‌کننده‌های رشد سیتوکینین BAPو Zeatinدر ترکیب با تنظیم‌کننده‌ی رشد اکسینIAAو ویتامینهای محیط کشت B5و MSدر محیط کشت پایه MSبر روی باززایی نوساقه در رقمMicro-Tomگوجه‌فرنگی بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمارT4شامل ترکیب هورمونی IAA (0.1 mg l-1)Zeatin (2 mg l-1) + و ویتامینهای B5برای صفت القاء نوساقه با میانگین 6/54 موثرترین تیمار مورد استفاده در باززایی رقم Micro-Tomگوجه‌فرنگی بود. نتایج به‌دست آمده از این پژوهش میتواند زمینه را برای بهبود کارایی انتقال ژن در مطالعات ژنومیک عملکردی این رقم گوجه‌فرنگی فراهم سازد.
