استادیار بخش تحقیقات زیست‌فناوری منابع طبیعی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
چکیده: (1207 مشاهده)
مورینگا (Moringa peregrina) از گیاهان ناحیه جنگلی صحارا-سندی ایران است که به دلیل خواص تغذیه‌ای و دارویی گیاهی بسیار ارزشمند محسوب می‌شود. به دلیل ارزش بالای اقتصادی و زیست‌محیطی این گیاه و زادآوری مشکل آن به دلایل خشکسالی و تخریب زیستگاه، بهینه‌سازی فرآیند کشت بافت برای تسهیل و تسریع تکثیر انبوه این گیاه ضروری است. پس از کشت بذرها و تهیه ریزنمونه‌ها، ریزنمونه‌های حاوی گره با تیمارهای شاخساره‌زایی تلقیح شدند و ریزنمونه‌های بدون گره برای کالوس‌زایی و سپس باززایی غیرمستقیم از کالوس استفاده شدند. برای اندام‌زایی از گره ساقه، ترکیب تنظیم‌کننده‌های رشدی BAP و NAA به ترتیب در غلظت‌های 0/5 تا 1/0 و 0/1 میلی‌گرم در لیتر در محیط کشت پایه MS باعث تولید حداکثر تعداد شاخه (80%) شد. برای القای کالوس‌زایی ترکیب D-2,4 و NAA و Kin به ترتیب با غلظت 0/5 تا 0/2 و 0/1 میلی‌گرم در لیتر منجر به القای کالوس‌زایی شد. ترکیب BAP، TDZ و NAA به ترتیب با غلظت 3/0، 0/5و 0/1 میلی‌گرم در لیتر باعث اندام‌زایی غیرمستقیم (14%) شد. یافته‌های این مطالعه برای پژوهشگران، سازمان حفاظت از محیط زیست و افراد علاقه‌مند به کشت و تکثیر مورینگا جهت بهره‌برداری از مزایای متعدد آن، مفید خواهد بود.
Banaei-Asl F, Salehian H. Optimization of Proliferation, Callus Formation and Indirect Organogenesis of Moringa peregrina. Journal of Biosafety 2023; 16 (1) :61-72 URL: http://journalofbiosafety.ir/article-1-522-fa.html
